Dit is een verhaal dat veel paralellen heeft met de onmetelijke hoeveelheid cliënten van de GGZ. Allemaal hebben deze mensen een trigger waarvan zij even het niet helemaal meer zien zitten. Het goede dat in hun zit word kapot gemaakt en schud de gehele fundering van dat waar ze voor staan. Er word een trauma gecreëerd.

Dan denkt ieder weldenkend persoon dat daar dan een therapie en hulp bij word aangeboden om diegene weer inzichten te krijgen in dat waar die in gelooft heeft helemaal niet kapot gemaakt is maar er gewoon anders uitziet dan dat diegene dacht. Het was niet een platte pannenkoek maar een ronde sphere waar we op leven.

Ach je had gelijk! Echter heb je niet achter de kast gekeken om te zien wat er allemaal lag. Tijdens het schoonmaken van je huis. Dus er ligt nog steeds troep waar ongedierte mee an de Leur kunnen.

Ja! Dus! Nee dus! Er zijn dingen die wij denken dat logisch is als iemand in de war is. Echter is er geen geld te verdienen aan het oplossen van het probleem. Sterker nog de rechtspraak raakt dan ook overspannen. Er zullen zoveel zaken zijn dat er gewoonweg geen enkele zaak meer op tijd behandeld zou worden. Dus is het allemaal maar een beetje inschatten. Is het haalbaar dat diegene die de waarheid spreekt ook echt als het slachtoffer of klokkenluider neer te kunnen zetten. Of word deze ontkracht door de hoeveelheid leugens en roddels die er worden verspreid.

Begin je me een beetje te volgen. Je zegt dan vervolgens dat je me probeert te helpen. Om me vervolgens plat te spuiten met medicatie. Waar ik moe van word. Spasms van krijg. Niet meer coherente gedachtes kan vormen. Iedereen maar op me in laat praten om vervolgens helemaal in de war te zijn totdat ik de onzin die tot me komt weer op een rijtje kan zetten en de bullshit tot bullshit kan bestempelen. De medicatie maakt je traag dus je behandeld dingen niet meer als dat je normaal zou doen. Je word nu zo traag dat iemand met down syndroom nu een waar Einstein achting individu word.

Dus. Als. En ik zeg als! Jullie nu dit vergelijken met een hond die continu word geslagen met een stok. Alleen maar omdat ie de krant komt brengen met slippers. U weet wel. Iemand platspuiten omdat ie met een ernstig juridisch geval komt. Dan moet u geen staart gekwispel en gezicht gelik verwachten bij iedere keer dat je de stok optilt.

Nee! Dan mag je de tanden verwachten en het gegrom en gekwijl en de doodsangst in de blik en de haat. De onmetelijke haat en neer kijken op iemand die zo zwak is dat ie een wapen gebruikt op een wezen dat zich niet kan verweren. Want ik omschrijf iets persoonlijks waar ik van weet dat er legio meerdere gevallen zijn.

Dus! Het gevolg. Als u nu in de nesten zit. Ga ik u niet helpen. Ik help alleen mensen die eerbied tonen. Die gelijk behandelen. Die helpen. Geen van dit alles doet de psychiater en het grote gros van de meerderheid van het ggz personeel dat de zorg verleend. Het grote gros. Er zijn uitzonderingen. Genoeg uitzondering. Echter bekleden die meestal de dag tot dag zorg. Tuurlijk hebben die meer inkijk op het geheel. Echter tijdens de rechtspraak word er amper naar hun geluisterd.

Dus alleen de mensen die me voeren, knuffelen, spelen en helpen. De rest mag de absolute kolerezooi dat men veroorzaakt helemaal zelf oplossen. Ik gaf al niets om jullie zogenaamde nette en beschaafde mensen. Nu nog minder. Dus als deze behandeling jullie eens flink te grazen neemt en weer eens op televisie komt tijdens het journaal. Dan weet ik dat jullie het zelf verdienen. Dat jullie staan te liegen dat jullie de slachtoffer bent.

Iemand die goed doet. Krijgt goed!